De R&B groep komend van het Gotee label was in Nederland. Op 30 maart kwam Out of Eden naar Nederland voor het Spoor 7 muziekfestival. Ze kwamen i.p.v. een duf rock bandje dat het optreden had afgezegd. Een telefoontje was genoeg om 2 R&R perskaarten te krijgen. Hij kwam pas om 3 uur aanzetten, maar gelukkig was Out of Eden nog niet begonnen. Haastig zochten we een plek vooraan, maar we bleven aan de zijkant steken. Opvallend was dat er veel jonge tieners vooraan stonden. Ik vond het een beetje onchristelijk om voor een aantal foto’s voor ze te gaan staan. Ik kon trouwens toch over ze heen kijken. Hun repertoire bestond voornamelijk uit liedjes die op de album aanwezig waren. Verassend waren de variaties die in de backing tracks en stemmen waren aangebracht. De drum en bas stonden goed hard, maar daarom waren soms hogere tonen van b.v. de piano minder te horen. Ik was er verbaasd van hoe perfekt zuiver de meiden konden zingen door de hele sessie. Het was alleen jammer dat ze als eerste opmoesten. Het publiek was namelijk nog niet warm. Alleen de echte fans stonden vooraan te swingen en enthousiast te doen. De show vond ik verder goed in elkaar zitten. Ze konden lekker dansen en wisselden van plaats. Ze hadden frisse, coole kleding aan. Te snel was het eigenlijk al afgelopen. En alleen de fans riepen om een “We want more”. Maar voor Andreas en mij was het nog niet voorbij. Ik had een heleboel vragen gemaakt. Gewapend met perskaarten, een blocnote en een recordertje gingen we de perszaal in. Allemachtig wat een balletjes en nerdo’s. Ik stond even versteld van al die mensen die voldoen aan het stereotype wat mensen hebben van een Christen. Zenuwachtig gingen we zitten en staarden even naar de tafel vol recorders, snoeren en microfoons. Ik nam mijn vragen nog even door. De deur piepte en ging open….. Daar kwamen drie mooie, maar verlegen meiden binnen en gingen zitten achter het tafeltje met technische rommel. Alle aanwezigen kregen een persmap uitgedeeld. Een wat kakmadammerige vrouw van de organisatie introduceerde alle mensen als zijnde lokale radiostations. Out of Eden werd gevraagd zichzelf te introduceren, “Lisa (20), Andrea (19), Joy (15)”. Toen werd er overgegaan op de vragen. Iemand van 50 vond het nodig te vragen waar ze vandaan komen. Die had z’n huiswerk niet gedaan. Lisa antwoordde: “We zijn opgegroeid in Richmond, Virginia, maar we wonen nu in Nashville Tennessee”. 
Toen begon het vraag en antwoordspelletje.
Out of Eden: “We willen pas sinds een jaar of 4 echt een zangcarierre, daarvoor was het alleen maar voor de lol.”
Lisa: “Toen ik heel jong was gaf de Heer mij inspiratie om liedjes te schrijven en ik vroeg Andrea en Joy om met me mee te zingen. Mijn ouders zagen hierin het talent en de kansen en lieten ons oefenen. Out Of Eden – Lovin’ the Day Toen zakte het even weg, maar we gingen naar een concert van DC-Talk en toen we hun enthousiastme zagen, werden we weer aangespoord. We zitten nu op Gotee Records. Onze eerste CD heet Lovin’ the Day. Het kwam twee jaar geleden uit. Veel nummers gaan over de relaties met God en mensen. We laten weten dat God echt is en van je houdt.”
Andrea: “Wij kwamen op de naam Out of Eden en vonden en tekst ervoor. In Genesis 2:10 staat: ‘Een rivier vloeit uit Eden om de hof te bevochtigen’. Dit beschrijft ons ook: God’s woord is de rivier en we helpen dit te verspreiden.”
Lisa: “In Eden waren we puur en rein. Nu zijn we in deze wereld vol zonden, maar we roepen mensen terug te gaan naar die pure plaats met de Heer. Het moeilijkste voor ons is dat we zo jong zijn en een hoop leuke dingen missen, de Prom (schoolbal), omgang met vrienden, maar dat offer is het waard.”
Joy: “Wij zijn 3 keer per week in op tour en nog een dag in de week in de studio. Dit is onze eerste keer in het buitenland, we zijn alleen nog maar in Canada geweest. We gaan binnenkort naar Jamaica en London.”
Andrea: “Het Nederlandse publiek is leuk. We waren er niet zeker van of ze alles begrepen, want soms reageerden ze totaal niet. Maar ik denk dat God’s liefde geen taalbarriere heeft. We zijn met een nieuw album bezig. Deze komt hopelijk aan het eind van de zomer uit.”
Lisa: “Mijn invloeden zijn vooral de Old School R&B artiesten zoals bijvoorbeeld Aretha Franklin en Marvin Gay. Omdat R&B van toen meer betekend dan de R&B tegenwoordig.”
Invloeden van Andrea: “Beatles en Michael Jackson.”
Joy: “Alles wat goed klinkt.”
Toen was ik de vragen van ouderen zat en dacht nu kan ik een vraag stellen en ik vroeg of ze HipHop leuk vonden. Een eenstemmig “JJAA!” klonk en een “Definitely!”
R&R: “Jullie werkten met Michael Peace.”
OoE: “Ja, zo zijn we begonnen. We waren danseressen voor Michael Peace, Angelo & Veronica en Karthi en bij de soundcheck van een Michael Peace optreden ontmoetten we DC Talk.”
R&R: “Wat doet Michael Peace nu?”
OoE “Hij werkt tegenwoordig met een groep kinderen van Kingdom Bow, een groot festival in New York. Hij is daar evangelist en hulpverlener. Er komen nu heel veel HipHop groepen uit Amerika.”
Er viel een stilte. De persmensen hadden waarschijnlijk geen idee waar we het over hadden. De organisatie zij dat dit de laatste vraag was, maar ik was brutaal en pompte er nog een vraag in.
R&R: “Komt er nog wat nieuws uit op Gotee?”
OoE: “Ik weet niet of je van ze gehoord hebt, maar de Grits hebben een CD uitgebracht.”
R&R: (Ja, natuurlijk heb ik van ze gehoord!!!) Ja, ze komen deze zomer naar Nederland (op Flevo!)
OoE: “Oh Ja? Dat laat ons zien hoe close we zijn. We praten niet veel over zaken.”
R&R: “Op de CD Gotee Night Out was er een groep genaamd Erace. Komen zij nog met een CD?”
OoE: “Zij komen binnenkort uit, maar eigenlijk is het geen groep, het is meer een project. TobyMcKeehan (DC Talk), Todd Collis en Joey Owen, wilden iets nieuws in elkaar zetten dat veel onderwerpen over racisme zou ontmaskeren. Een muzikaal platform waarop mensen kunnen zeggen wat ze tijdens een optreden niet kwijt kunnen. Een soort compilatie. DC Talk doen mee, ik (Lisa) doe mee en de Grits doen ook mee.”. Andrea: “Ik heb hem al gehoord, hij is goooeeed!”
En net toen ze lekker op gang kwamen met praten en ik dacht dat we nog wel door konden gaan, zei de kakmadammeke: “Laten we jingles voor de radio gaan maken”. Zo gaat dat dus op een persconferentie. Andreas en ik gingen na de persconferentie even Zwolle in, want liefde maakt hongerig. We hadden een tof tentje gevonden en toen we daar tussen andere Spoor7 bezoekers ons pizzaatje zaten te nuttigen, kwamen er twee meisjes op een fiets voorbij en tot onze schrik bleken het Andrea en Joy te zijn. Lisa was verkouden. Dat was het leuke aan ze, dat ze toch nog zo gewoon blijven en niet bang zijn. Ik mag die meiden wel.
P.S. Lisa is al getrouwd, maar die andere twee…?